خداوند در بهشت نعمت‌های زیادی دارد، این نعمت‌ها آنقدر جالب و با ارزش است که حتی تصور آن هم برای ما ممکن نیست.[1]یکی از این نعمت‌ها، داشتن سن و سال مناسب است. سنی که بتوان بیشترین لذت را از نعمت‌های بهشتی برد. در روایات آمده است، اهل بهشت تماماً جوان هستند و بین سی تا سی‌و سه سال دارند.[2] روشن است که انسان در این سن آمادگی بیشتری دارد تا از نعمتهای بهشت لذت ببرد. از این روی خدای مهربان این آمادگی را بطور دائمی در اختیار بهشتیان قرار داده است. از طرف دیگر پیری و ناتوانی نمی‌تواند برای بهشتیان باشد زیرا همراه با درد و رنج است و در روایات ما آمده است که در بهشت هیچ نوع کمبود و نقص یا غصه و غمی وجود ندارد.[3] اما جهنم که جایگاه عذاب و تنبیه انسانهای بد کردار و ظالم است، درست برعکس بهشت است. به فرموده امام علی ـ علیه السّلام ـ  هیچ گونه راحتی و لذت و خوشی در جهنم نیست بلکه انواع عذابها و سختیها و غمها و غصه‌ها در آن جمع شده است.[4] در آیات قرآن برای اهل جهنم اوصاف زیادی آمده است. در سوره انسان آیه 4 در وصف جهنمیان می‌‌فرماید: «ما برای کافران، زنجیرها و غلها و شعله‌های سوزان آتش آماده کرده‌ایم.» در جای دیگر می‌فرماید: «در آن هنگام که غل و زنجیرها بر گردن آنان قرار گرفته و آنان را می‌کشند و در آب جوشان وارد می‌کنند، سپس در آتش دوزخ افروخته می‌شوند.»[5] در آیه دیگر طول زنجیری را که به گردن جهنمیان انداخته می‌شود هفتاد ذراع بیان می کند.[6]
درباره لباس و پوشش جهنمیان و نیز چگونگی و شکل ظاهری عذاب اهل جهنم می‌فرماید: «کسانیکه کافر شدند لباسهایی از آتش برای آنها بریده شده و مایع سوزان و جوشان بر سرشان ریخته می‌شود. آنچنان که هم درونشان با آن آب می‌شود و هم پوستهایشان، و برای آنها گرزهایی از آهن(سوزان) است، هرگاه بخواهند از غم و اندوههای دوزخ خارج شوند، آنها را به دوزخ باز می‌گردانند و(به آنها گفته می‌شود:) بچشید عذاب سوزان را.» [7]در جای دیگر می‌فرماید: «و در آن روز مجرمان را باز هم در غل و زنجیر می‌بینی(که دستها و گردنهایشان را) به هم بسته‌اند، لباسهایشان از قطران(= ماده چسبنده بد بوی قابل اشتعال) است و صورتهایشان را آتش می‌پوشاند.»[8]
و نیز درباره غذا و آب جهنمیان می‌فرماید: «مسلماً درخت زقوم، غذای گنهکاران است، همانند فلز گداخته در شکمها می‌جوشد، جوششی همچون آب سوزان.»[9] در آیه دیگر چنین می‌فرماید: «اگر تقاضای آب کنند آبی برای آنان می‌آورند که همچون فلز گداخته صورتها را بریان می‌کند. چه بد نوشیدنی و چه بد محل اجتماعی است.»[10] اینها بعضی از ویژگیهای ظاهری جهنمیان است که در این آیات آمده است: البته آیات دیگری نیز در این مورد است که اگر مایل بودید، به آنها مراجعه کنید.[11] اما راجع به سن وسال اهل جهنم چیزی در روایات بیان نشده است.

از آن جایی که شناخت اوصاف و ویژگی‌های نعمت‌های بهشتی متوقف بر دقت نظر در آیات و روایاتی است که در این موارد سخن به میان آورده‌اند ما نیز برای جواب به این پرسش به بررسی آیات و روایات می‌پردازیم.
امّا در رابطه با قسمت اول سؤال که آیا حور العین فرشته است یا خیر؟
در آیاتی از قرآن که در مورد حور العین اشاره‌ای فرموده‌اند و عمده آنها در سورة الرحمن و سوره واقعه می‌باشند، سخنی از این که حور العین فرشته است یا نه؟ مطرح نشده فقط اوصافی از آنها گفته شده که با توجه به این آیات و اوصاف پی خواهیم برد که یک سری ویژگی‌هایی دارند که مخصوص زنان است، مثلاً در آیه‌ای که می‌فرماید: «و جعلناهن ابکارا»؛ ما آنها را باکره آفریدیم.[1]
و یا در آیه‌ای دیگر که می‌فرماید: «و لهم فیها ازواج مطهره»؛ که در بهشت برای متقین زوجهای پاکیزه‌ای است.[2] و در تفسیر آن ذکر فرموده‌اند اینها زوجهایی هستند که از تمام خبائث ظاهری و باطنی بدور هستند، از جمله از خون حیض و عادت زنانگی[3] و از این ها که بگذریم در خود معنای حور العین و وجه تسمیه این کلمه فرموده‌اند حور به معنی سفید اندام و عین به معنای گشاده چشم و یا معنای این که سفید چشم که در نهایت سفیدی است و سیاهی آن در غایت سیاهی و صفا و طراوت.
همه این اوصافی که ذکر شد دلالت دارند بر اینکه این موجودات بهشتی را خداوند به شکل زنان دنیوی با ویژگی‌های خاص خلق فرموده است.
و امّا اگر بخواهیم خلقت اصلی حور العین برایمان مشخص شود باز روایتی در این رابطه آمده است که تصریح به خلقت حور العین فرموده‌اند:
  امام صادق ـ علیه السّلام ـ می‌خواهد ابی بصیر  را با توصیف بهشت به شوق آورد، حضرت  پس از بیان اوصافی از بهشت و نعمت‌هایش به توصیف حور العین می‌پردازد. راوی سؤال می‌کند: فدایت شوم، حور العین از چه چیزی خلق شده است؟ فرمودند: از خاک و سرشت بهشتی.[4]
و در روایتی دیگر نیز که از امام رضا ـ علیه السّلام ـ نقل شده  می‌فرمایند حور العین جنسش از خاک و زعفران بهشتی است که هرگز فاسد نمی‌شود.[5]
(نتیجه) با توجه به آیات و روایات و توضیحات مذکور می‌توان دریافت که حوریان موجودات بهشتی از جنس خاک بهشت هستند که خداوند آنها را به شکل زنان خلق فرموده و با ملائکه فرق دارند و امّا قسمت دوم سؤال که می‌فرمایند بر چه اساسی حور العین به بهشتیان تعلق می‌گیرد و با آنها ازدواج می‌کنند و آیا مسلمانانی که گنهکار بوده‌اند و توبه کرده‌اند، حور العین نصیب آنها می‌شود یا نه؟
اولاً باید گفت، که مراد از تزویج اهل بهشت با حوریان غیر از تزویج اصطلاحی که بین زنان و مردان دنیا صورت می‌گیرد و دارای شرائط خاصی است، بلکه تزویج در مورد آنها یعنی قرین و همنشین با حوریان هستند و از تمام لذائذ در وجود آنها بهره‌مند می‌شوند.[6]
و ثانیاً باید ثابت شود شخص لیاقت و قابلیت ورود به بهشت را دارد، آن وقت در مورد تعلق نعمت‌های بهشتی به او بحث نمود، پس اگر شخصی از تمام مراحل و گذرگاهها به خوبی گذر و عبور نماید و وارد بهشت شود، از نعمت‌های بهشتی به قدر معرفت و  درجه و مقامش بهره‌مند خواهد شد که یکی از آن نعمت‌ها حور العین است. البته در بهشت درجات و مقامات مختلفی هستند «درجاتٌ متفاضلات و منازل متفاوتات»[7]؛
اما کسانی هستند که ابتداء گرفتار عذاب جهنم می باشند ولی بعد از گذران عذاب مشمول رحمت الهی شده و از جهنم رهایی پیدا می کنند و وارد بهشت می شوند در این باره روایتی است از  ابی بصیر که از امام باقر ـ علیه السّلام ـ نقل می‌فرمایند که مردمی از آتش بیرون می‌آیند در این هنگام شفاعت اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ به دادشان می‌رسد چون مشمول شفاعت شدند آنان را به کنار نهری می‌برند که از پرورشگاه اهل بهشت بیرون می‌آید. در آن نهر غسل می‌کنند و در نتیجه گوشت و خونشان دوباره روییده می‌شود و آثار سوختگی جهنم از بدن‌شان زدوده می‌شود، داخل بهشت می‌شوند اهل بهشت وقتی ایشان را می‌بینند می‌گویند: جهنمی‌ها آمدند، سپس این طایفه از خدا می‌خواهند که این نام را از آنان بردارند، خداوند هم این نام را از ایشان بر می‌دارد. آن گاه فرمود ای ابابصیر دشمنان علی در آتش مخلدند و شفاعت به ایشان نمی‌رسد.[8]
پس شفاعت اهل بیت عصمت و طهارت ـ علیهم السّلام ـ است که باید نصیب مؤمنین گنهکار بشود تا بهشت و نعمات آن را درک نمایند.
امّا این افراد که داخل بهشت می‌شوند به درجات بالای بهشت راهی ندارند و البته از نعمت‌های مادی بهشت که در شأن و مقام آنهاست بهره‌مند خواهند شد که در قرآن می‌فرماید: «من دونهما جنتان»؛[9] حوریان و زنان بهشتی در بهشت برایشان مهیا است.
و در روایتی هم وارد شده که رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ می‌فرمایند: هیچ بنده‌ای وارد بهشت نمی‌شود مگر این که بالای سر و پایین پای او دو حور العین می‌نشینند و با زیباترین صوت برای او نغمه سرایی می‌کنند و این نغمه هرگز نغمه شیطانی نیست بلکه محتوای آن تمجید و تقدیس الهی است.[10]
البته این نکته هم قابل توجه است که در بهشت زنان مؤمنه دنیا هم وجود دارند که طبق بعضی روایات حتی از حوریان هم زیباترند و اگر شوهر آنها در بهشت باشد می‌تواند آن جا نیز با هم باشند.[11]
پس از این روایات و آیات می‌توان نتیجه گرفت بهشت و نعمت‌های مخصوص آن فقط از آن پاکان و بهشتیان است و تا انسان پاک نشود راهی به سوی بهشت ندارد و اگر گنهکار باشد باید عذاب الهی را بچشد و پاک شود، و شفاعت اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ نصیبش بشود یا مشمول عفو و رحمت الهی قرار بگیرد آن وقت شایستگی ورود به بهشت را پیدا خواهد کرد و کسی هم که جواز عبور از در بهشت را داشته باشد از نعمت‌های بهشت بهره‌مند خواهد بود (از جمله حور العین). البته نسبت به قدر معرفت و درجه و مقامی که دارد.

این موزیک خیلی زیبا در وصف خدا خوانده شده حتما گوش کنید

یکی از اون اهنگ هایی هست که خودم چند ماهی هست که منتظرش هستم انتشار پیدا کنه و خدا رو شکر امروز توسط خود سینا نشر داده شد آهنگ سار خود خواننده بوده و تنظیم علی ولی پور در اخرم که میکس و مسترینگ را به بهترین شکل ممکن ایمان احمدزاده گرامی به ثمر رسانده که واقعا جای تغدیر و تشکر داره برای انجام این پروژه

آهنگ جدید و متفاوت پرنده از سینا درخشنده به صورت مستقیم و با پخش انلاین در ای وان موزیک

وای از دست آدما چه بی رحمن
بگو چرا شکسته بی تو قایقم
چرا نمیکنی نگام
زخمیه بال و پرم
از توام خسته ترم غریبم

 
خدا یه کاری بکن بال پرنده نشکنه بیا یه کاری بکن قایق من بی مقصده
تو بگو کجا برم دردمو به کی بگم نمیدونم
خدا یه کاری بکن بال پرنده نشکنه بیا یه کاری بکن قایق من بی مقصده
بی مرامن آدما دور میشن ازت چرا نمیدونم
ببر منو پیش خودت خستم از آدمای شهر گرون خریدم این دلو نذار که از دستش بدم
بازار نامردی چرا شلوغه هر روز خدا پرنده بی بال و پرش اسیر پرواز خدا
خدا یه کاری بکن بال پرنده نشکنه بیا یه کاری بکن قایق من بی مقصده
تو بگو کجا برم دردمو به کی بگم نمیدونم
خدا یه کاری بکن بال پرنده نشکنه بیا یه کاری بکن قایق من بی مقصده
بی مرامن آدما دور میشن ازت چرا نمیدونم

با مراجعه به آیاتی که در رابطه با بهشت و توصیف نعمتهای آن سخن گفته ا ند به این مطلب می رسیم که رابطة ارادة بهشتیان با نعمتهای آن در سه سطح بیان شده که در ادامه به آیات مربوطه اشاره خواهیم کرد.
دستة اول: در سورة مبارکه واقعه در دو آیة متوالی آمده: «و فاکهه مما یتخیرون» (و میوه هایی از هر نوع که مایل باشند) «و لحم طیر مما یشتهون» (گوشت پرنده از هر نوع که بخواهند.)
اراده و انتخاب مؤمن در مورد خوردنی ها اعم از میوه ها و گوشتها  در این سطح قوی دانسته شده به طوریکه هر میوه ای که بتواند تصور کند با اراده کردن مهیا می شود و هر گوشت پرنده ای را که بخواهد برای او آماده می شود ولی این دو آیه نسبت به سایر لذایذ مادّی ساکت است.
دستة دوم: در آیه ای داریم که: «و فیها ما تشهیه الانفس و تلذ الاعین» (در بهشت هر آنچه دلها بخواهد و چشم ها از آن لذت برد وجود دارد.)[1] این آیه دامنه اراده را وسیعتر کرده و هرگونه خواست نفس اعم از خوردن و لذایذ دیگر مثل لذتی که مربوط به چشم است در بر می گیرد.
البته چون تنوع در بهره گیری از لذت، لذتی عظیم است، مؤمن می تواند از هر راهی و به هر طریقی که دوست دارد و هر غذایی که می خواهد آن را اراده کند مثلاً به غلمان خود دستور دهد. در طَبَق های آراسته برای او غذا بیاورند.[2]
دستة سوم: آیه «لهم فیها ما یشاؤن عند ربهم»[3] (برای آنها در آنچه که بخواهند نزد پروردگارشان هست. و آیات مشابه آن مثل «لهم ما یشاؤن فیها و لدینا مزید»[4] (اهل بهشت در حالیکه در بهشتند مالک و صاحب اختیار در هر چیزی هستند که مشیت و اراده شان به آن تعلق بگیرد و نزد ما از این بیشتر هم هست.)
خلاصه اینکه هر چه را بخواهند در اختیارشان قرار می گیرد، بدون هیچ قیدی و استثنائی پس هر چیزی که ممکن باشد اراده و مشیت انسان به آن تعلق بگیرد آن را دارند. از ادامه آیه که فرمود لدینا مزید نیز استفاه می شود که وقتی قرار شد که اهل بهشت هر آنچه را که امکان دارد مشیت و خواست آدمی به آن تعلق گیرد و آنچه از مقاصد و لذائذ که علم آدمی سراغش را داشته باشند. در اختیار داشته باشند. قهراً زیادتر از آن؛ امری عظیم تر خواهد بود که علم و مشیت انسان درک آن را ندارد، چون کمالاتی است ما فوق آنچه که علم بشر بدان برسد.[5]
بعضی در اینجا سؤالی مطرح کرده اند که آیا اگر آنها تقاضای مقامات انبیاء و اولیاء برتر از خود را بکنند نیز به آنها داده می شود؟ غافل از اینکه بهشتیان چون چشم حقیقت بین دارند هرگز به فکر چیزی که برخلاف حق و عدالت و برخلاف اصل توازن «شایستگی ها» و «پاداش ها» است، نمی افتند. و به تعبیر دیگر امکان ندارد افرادی که در درجات متفاوت در ایمان و عمل هستند جزای مشابهی داشته باشند، بهشتیان چگونه آرزوی محال می کنند؟ و در عین حال آنها از نظر روحی چنان هستند که به آنچه دارند راضیند و هیچگونه حسد و رشک بر وجود آنان حاکم نیست[6] پس از طرف بهشتیان آرزوهای غیر منطقی صادر نمی شود.
نتیجه : با توجه به آیات مذکور برای بهشتیان هر چه را که برایشان امکان داشته باشد چه بتوانند تصور بکنند و چه نتوانند و فوق تصور آنها باشد مهیا و آماده شده است نعمتهایی که هر کدام   از غرائز وجودی او اعم از مادی و معنوی را برآورده کرده و در اثر تنوعی که بر آنها حاکم است هیچگاه از آنها خسته نشده و برایشان ملال آور نخواهد بود علاوه بر اینکه بهشتیان هیچ گاه خواستها و آرزوهای غیر منطقی و غیرعادلانه نمی کنند.